Tunus, kış aylarının soğuk günlerinde hane halklarını ve işletmeleri zor durumda bırakan ciddi bir gaz kıtlığıyla mücadele ediyor. Sousse gibi şehirlerdeki gaz dağıtım merkezlerinin önünde uzun kuyruklar artık günlük bir manzara haline geldi. Vatandaşlar, ısınma ve yemek pişirme için ihtiyaç duydukları gaz tüplerini temin edebilmek için saatlerce, bazen günlerce beklemek zorunda kalıyor.
En Büyük Darbe Kırsal Bölgelere
Karlarla kaplı kuzeybatı bölgeleri başta olmak üzere kırsal alanlar ve hizmetlerin yetersiz olduğu bölgeler krizden en çok etkilenen yerler arasında. Nüfusun yalnızca üçte biri doğal gaz hatlarına bağlı olduğundan, çoğu insan sıvılaştırılmış gaz tüplerine bağımlı yaşıyor. Bu durum, arz kesintilerini daha da yıkıcı hale getiriyor.
Dağıtım ve Depolama Sorunları
Gaz sevkiyatlarındaki gecikmeler ve sınırlı depolama kapasitesi krizi daha da büyütmüş durumda. Devlete ait dağıtıcı şirket Agil’in yetkilileri, sıvılaştırılmış gaz taşıyan altı geminin yakında limanlara varmasının beklendiğini belirtiyor. Ancak yaşanan gecikmeler, etkilenen bölgelerdeki aileleri ısınmak için odun yakmaya mecbur bıraktı.
Halkın Tepkisi Büyüyor
Kriz, halk arasında büyük bir öfkeye yol açtı. Vatandaşlar, çaresizlik içinde teslimat kamyonlarını engellerken, güvenlik güçleri bazı durumlarda malzemelerin dağıtım noktalarına ulaştırılması için devreye girdi. Aktivistler ve tüketici hakları grupları, hükümeti yetersiz planlama yapmakla ve yeterli rezerv sağlamamakla eleştiriyor. Bu tür kıtlıkların her yıl tekrar eden bir sorun haline geldiğini dile getiriyorlar.
Yönetim Eleştirilerin Hedefinde
Cumhurbaşkanı Kays Said yönetimi, krizin yönetimi ve genel ekonomik zorluklar nedeniyle artan eleştirilerle karşı karşıya. Tunus, süt, şeker ve un gibi temel ürünlerin sık sık kıtlığıyla da mücadele ederken, enflasyon %9,3’e ulaştı. Ekonomik kötü yönetim ve gerilen uluslararası ilişkiler bu durumu daha da zorlaştırıyor.
Artan kamuoyu tepkisiyle birlikte, birçok kişi hükümetin enerji krizini çözüp çözmeyeceğini ve 2011 devriminde vaat edilen ekonomik istikrarı sağlayıp sağlayamayacağını sorguluyor. O devrim, ekmek, onur ve daha iyi bir gelecek umudu talebiyle başlamıştı.